Linia Maginot - Artilleriewerk Metrich (Gros Ouvrage A17)
: 7 gru 2025, o 14:43
Ouvrage Métrich (Artilleriewerk Métrich, Gros Ouvrage A17) to jedno z największych dzieł artyleryjskich linii Maginota, położone w rejonie Kœnigsmacker nad Mozelą. Budowę rozpoczęto w 1930 roku, a zakończono około 1935; koszt wyniósł ok. 127 mln franków. Było to potężne dzieło betonowo-stalowe z rozbudowanym systemem podziemnych galerii o długości ponad kilometra i osobnymi wejściami dla załogi i amunicji.
Dziś opuszczone, częściowo zasypane zamaga się z problemem erozji, wynikłej poniekąd ze względu na złoża Anhydrytu, który w połączeniu z wodą pęcznieje i zwiększa swoją objętość do 60 procent. Efektem czego część chodników podniosło prawie do połowy wysokości korytarzy...
Obiekt od lat opuszczony, plądrowany przez łowców miedzi (kilometry okablowania), i innych pamiątek.
Z powodu zasypania wejść trudno na szczęście wynieść z tamtąd coś większego. Uzbrojenie strzeleckie (karabiny maszynowe) oczywiście
zdemontowano już dawno, ale jak widać wieże z działami nadal tkwią na swoich miejescach. Sądząc po stamlach, ostatni przegląd dział miał miejsce w 1955r.
Wstęp oczywiście wzbroniony, obiekt bardzo niebezpieczny - zwłaszcza klatki schodowe do bloków bojowych.
Zwiedzanie zajęło nam około 6 godzin - wliczajac wspinaczki do prawie wszystkich bloków bojowych za wyjątkiem jednego (stan techniczny
pozostawiał zbyt wiele do życzenia - bezpieczeństwo na pierwszysm miejscu).
Trasa jaką udało się pokonać zaznaczona kolorem niebieskim na planie.
Dziś opuszczone, częściowo zasypane zamaga się z problemem erozji, wynikłej poniekąd ze względu na złoża Anhydrytu, który w połączeniu z wodą pęcznieje i zwiększa swoją objętość do 60 procent. Efektem czego część chodników podniosło prawie do połowy wysokości korytarzy...
Obiekt od lat opuszczony, plądrowany przez łowców miedzi (kilometry okablowania), i innych pamiątek.
Z powodu zasypania wejść trudno na szczęście wynieść z tamtąd coś większego. Uzbrojenie strzeleckie (karabiny maszynowe) oczywiście
zdemontowano już dawno, ale jak widać wieże z działami nadal tkwią na swoich miejescach. Sądząc po stamlach, ostatni przegląd dział miał miejsce w 1955r.
Wstęp oczywiście wzbroniony, obiekt bardzo niebezpieczny - zwłaszcza klatki schodowe do bloków bojowych.
Zwiedzanie zajęło nam około 6 godzin - wliczajac wspinaczki do prawie wszystkich bloków bojowych za wyjątkiem jednego (stan techniczny
pozostawiał zbyt wiele do życzenia - bezpieczeństwo na pierwszysm miejscu).
Trasa jaką udało się pokonać zaznaczona kolorem niebieskim na planie.