To całe "multikulti" spokojnie można zaliczyć do biblijnych plag wzbogacając ich zestaw o pozycję nr. jedenaście.
Zadziwiające jest, że sami zwolennicy wielokulturowości trwają w uporze propagowania jej i jednocześnie dają wyraz niezadowolenia dla tego modelu społecznego. Angela Merkel
stwierdziła w 2010 roku, że teoria społeczeństwa wielokulturowego nie sprawdziła się w praktyce. Trudno powiedzieć, z której strony nadleciała przysłowiowa cegła w kierunku angelowej główki. Pani ta nie poprzestała przecież na pompowaniu niemieckiej wielokulturowości.
Szlachetna jest chrześcijańska postawa pomocy bliźnim w potrzebie, ale tak to już jest, że gdy miesza się do czegoś religię wychodzą rzeczy dziwaczne. Niestety jedna i druga strona ma w tej dziedzinie co nieco do zaoferowania. Piszę o tym z bólem serca bo wychowany jestem w tradycji chrześcijańskiej, lecz rozsądek nakazuje przesiać to i owo i z lekkim dystansem podejść do pewnych spraw aby nie zostać posądzonym o brak obiektywizmu. Ale dobra, zostawmy NAS, pogadajmy o NICH.
W Wiedniu, w 13 becyrku, przygotowano dla uchodźców tymczasowe kwatery. Rychło okazało się iż honor i wiara muzułmanina nie pozwala mu srać w tamtejszych kiblach ponieważ korzystają z nich również chrześcijańscy wolontariusze. Chrześcijańska kupa "plugawi" bowiem miejsce, które przeznaczone jest dla kupy islamskiej. Ze względu na niepodporządkowanie się wolontariuszy owej regule, cały prawie teren ośrodka zostawał systematycznie zasrywany przez uchodźców, którzy jednocześnie wspaniałomyślnie zrzekli się sprzątania na rzecz wiedeńskiej MA48. To nie żart. Świadkowie są...
Jak już jesteśmy w tym Wiedniu to zajrzyjmy do jednego z przedszkoli. Urodziny któregoś z dzieci tubylców. Zaproszeni rodzice. Na stole tort. I w tym momencie szaleńczy protest islamskich matek. Ich dzieci nie będą jadły tego tortu bo ten zawiera w sobie żelki-miśki. Wiadomo, żelki z wieprza a ponieważ Allah swego czasu stanowczo zabronił był spożywania świniaków to ich pociechy tego tortu nie ruszą. Nie chcą to niech nie żrą, powiedziałby ktoś. Można w ostateczności też te żelki powybierać i szafa by zagrała. Islamska matka idzie jednak na całość i występuje z tezą, że ten tort stał się już nieczysty i nic tego nie zmieni. Mało tego. Pada również odważne żądanie aby chrześcijańskie dzieci również go nie spożywały...
W tym samym Wiedniu mieszka sobie niejaki Abdullah P. Brodziaty typ, który bardzo kocha dzieci. Uczucie to postanowił uzewnętrznić i założył z kumplami KIBIZ (KinderBildung-und IntegrationsZentrum) i szereg innych stowarzyszeń islamskich, które pozakładały z kolei przedszkola i organizują kursy oraz różne tzw. integracyjne imprezy.
Pan Abdullah szarpie na to całkiem spory szmal od miasta Wiedeń (w latach 2013-2015 było to 1,8 miliona euro subwencji). Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że we wspomnianych przedszkolach sprawuje się opiekę nawet nad dziećmi, które nie miały przyjemności jeszcze się urodzić.
Ponieważ wychowanie dzieciaków w islamskim duchu pośród dominacji chrześcijaństwa nie jest łatwe, pracownicy pana Abdullaha padają z wyczerpania. Aby im to zrekompensować nasz bohater organizuje dla nich w tych przedszkolach wieczorami sex-party i wspólne jaranie trawy. Już kilka miesięcy toczy się przeciwko niemu postępowanie.
Jak już mowa o jaraniu to pewnie zupełny przypadek, że 90 procent wiedeńskich dilerów to czarnoskórzy imigranci z Afryki Płn. Ustawodawstwo austriackie wyszło ostatnio naprzeciw ich przedsiębiorczości i złagodziło przepisy na podstawie których można tych rezolutnych ludzi wsadzać do paki. Trzeba bowiem udowodnić im, że opylili Stuff więcej jak jeden raz i że dzięki dilerce zarabiają miesięcznie ponad 400 euro. Kuriozum.
Patrząc na to wszystko przewodniczący Wolnościowej Partii Austrii (FPÖ) Heinz Christian Strache zaciera tylko ręce. I zyskuje zwolenników. Ale nie ma tak łatwo. Dzięki Socjaldemokratycznej Partii Austrii (SPÖ) przydzielane są uchodźcom "gemeindowskie"(spółdzielcze) mieszkania. Na drugi dzień po przeprowadzce pojawia się u nich socjaldemokratycznie nastawiony typ i gada: to mieszkanie uzyskaliście od nas, od SPÖ. A teraz, w nadchodzących wyborach becyrkowych zagłosujecie z wdzięczności na nas.
W niemieckich czy austriackich miastach pojawiły się jakiś czas temu stoiska z szyldem "Lies" (Czytaj). Brodziate typki rozdają za darmo Koran. Pies z kulawą nogą się tym nie interesuje, darczyńcy usiłują zaczepiać przechodniów. Gdy ktoś burkliwe odmawia spotykają go jakieś arabskojęzyczne wiąchy. Nie spodziewam się, że są to słowa błogosławieństwa. Raczej przeciwnie.
W Europie powstają meczety jak grzyby po deszczu. W krajach wyznawców islamu nie ma chyba zbyt wiele kościołów katolickich. A niech spróbuje ktoś tam rozdawać Biblię...
Przykład niemiecki znakomicie określa poziom chęci imigrantów islamskich na integrację z kulturą krajowców. Złośliwi powiadają, że wynosi on średnio 0,0 na 100 możliwych punktów. Ale to przesada.
I taki statystyczny Turek po 30 latach spędzonych w Niemczech zna te dwadzieścia czy trzydzieści słów niemieckich. Jego syn zna już więcej słów a nawet tworzy zdania w rodzaju: "Das ist jetzt unser Platz, schleich dich, Alte." przeganiając niemiecką staruszkę z parku. Synuś poza tym doskonale wie, ile dzieci powinien mieć aby uciułać na ratę za BMW. Ojciec ściąga mu szesnastoletnią analfabetkę z Anatolii, synuś zamyka ją w mieszkaniu i jedzie z koksem. Jak już jest z czym to idą z tłumaczem do magistratu i podejmują pieniądze.
W ulicznym sondażu pytano kiedyś śniadych mieszkańców Niemiec kto to był Johan Wolfgang Goethe. Spośród kilkudziesięciu zapytanych przynajmniej połowa typowała niemieckiego piłkarza z lat 70/80 a poprawna odpowiedź nie padła. Fakt, że pierwsze pytanie było nieco zmylające: Czy lubisz sport?
Ale, ale... rozgadałem się chyba za bardzo.
Pozdrawiam Rodaków.
Stachu
